Nie lubię poniedziałków #58

Zasady obowiązujące na „Nie lubię poniedziałków”: 1. Spotykamy się o 17:30 na Placu Biegańskiego, gdzie po wspólnym foto dzielimy się na grupy, żeby wyruszyć na trasę. Osoby, które nie podpisały zgody na publikację wizerunku proszone są o jej uzupełnienie na starcie. Zgoda jest absolutnie dobrowolna i nie warunkuje udziału w wydarzeniu, ale osoby bez podpisanej zgody proszone są odejście poza kadr w momencie robienia zdjęcia. Zgodę wyraża się jednorazowo i obowiązuje ona na czas nieoznaczony. Zgodę wycofać można w takiej samej formie, w jakiej się jej udziela, tj. pisemnie. 2. Grupa pierwsza ma zwykle średnią przelotową w granicy 35-37 km/h, więc decydując się na start z tą grupą trzeba mieć świadomość, że trzeba zdrowo naginać, żeby utrzymać się w stawce. Grupa ma charakter bardzo mocno treningowy, występują częste zrywy, co może utrudnić utrzymanie się na kole zwłaszcza po zakrętach lub podjazdach. Jeżeli nie utrzymasz się na kole nikt nie będzie na Ciebie czekał! Wtedy decydujesz czy chcesz samodzielnie gonić grupę – czego raczej nie uda się zrobić w pojedynkę, więc resztę dystansu pojedziesz solo – czy też lepiej puścić korby i poczekać aż dojedzie grupa druga lub osoby, które również odpadły z grupy pierwszej tworząc tym samym nową grupę. Pamiętajcie, w peletonie siła! 3. Grupa druga jeździ zwykle ze średnią 30-32 km/h. Też nie jest to wolno, ale na pewno nie ma takiego wycisku jak w grupie pierwszej. W tej grupie raczej nie ma gwałtownego rwania, jazda jest mniej chaotyczna. Nawet jeśli jeżdżąc solo nie osiągasz takiej średniej, nie ma potrzeby się obawiać, bo grupa jeździe szybciej niż pojedynczy kolarz. W grupie łatwiej też utrzymać wyższą prędkość. 4. Jeżeli będą chętni na utworzenie dodatkowej grupy, wolniejszej od grupy drugiej, należy to głośno i stanowczo zakomunikować na miejscu zbiórki! Jeżeli nikt ze zgromadzonych się nie odezwie, grupa taka nie powstanie! 5. Jeżdżąc w grupie należy bezwzględnie pamiętać o prawidłowej komunikacji! Sygnalizowanie zagrożeń na drodze jest kluczowe dla bezpieczeństwa wszystkich! Dziura na drodze, zbliżający się samochód, przeszkoda do ominięcia, próg zwalniający – wszystko to należy pokazać standardowym gestem kolegom i koleżankom znajdującym się za naszymi plecami. Zwykle czyste pole widzenia mają tylko osoby znajdujące się na czele. Jadący za ich plecami skazani są na komunikaty! Nie wiesz jakim gestem sygnalizuje się konkretne zagrożenie? Zapytaj, uzyskasz odpowiedź, bo są to gesty powszechnie przyjęte grupach kolarskich. 6. Poruszamy się w otwartym ruchu ulicznym, dlatego też obowiązują nas przepisy Prawa o Ruchu Drogowym. Pamiętajcie, że to przede wszystkim zabawa, nawet jeśli traktowana jest bardziej jak trening, a życie i zdrowie jest najważniejsze. Nikt nie rozdaje medali, chyba że tych na Stravie 😉 7. Zalecamy jazdę w parach lub gęsiego. Im zmiany są mniej chaotyczne tym lepiej. W grupie pierwszej zwykle zmiany te są bardziej chaotyczne, co wynika głównie z faktu, że na skutek zrywów powstaje luka i następuje konieczność spawania. Próbując spawać z dalszych pozycji pamiętajcie, żeby uważać na osoby znajdujące się przed Wami, które puściły koło i nie są w stanie nadać odpowiedniego tempa. Jeżeli to Wy puścicie koło i zobaczycie, że pomiędzy Wami a czołem rośnie luka, spodziewajcie się „pociągu”, który wyjedzie zza waszych pleców! Nie wykonujcie gwałtownych manewrów, żeby nie tworzyć niepotrzebnego zagrożenia. Grupa porusza się z dużą prędkością i błąd jednego może słono kosztować wszystkich. 8. W grupie drugiej prosimy o zmiany systematyczne i przewidywalne. Jeżeli zajedzie taka potrzeba prowadzący powinni popuścić korby, aby nie pozwolić na odpadniecie z grupy drugiej pojedynczych osób, chyba że na starcie utworzy się jeszcze jedną grupę. Innymi słowy, chodzi o to, aby nikogo nie zostawić poza grupą. 9. Jadąc parami należy pamiętać, aby trzymać tempo kolegi/koleżanki obok. Jeśli widzimy, że kolega/koleżanka nie może utrzymać naszego tempa zwalniamy do jego prędkości lub schodzimy ze zmiany. Schodzenie ze zmiany w jeździe parami wygląda następująco: osoba jadąca po stronie lewej, po upewnieniu się, że nie stwarza zagrożenia zjeżdża do osi jezdni. Osoba jadąca po prawej stronie robi to analogicznie zjeżdżając do krawędzi jezdni. Można również dać znać gestem osobom znajdującym się za plecami, że mogą objąć prowadzenie. Jazda na czele jest zawsze najbardziej wymagająca, więc ze zmiany należy zejść w momencie, w którym czujemy, że słabniemy, tak żeby nie mieć później problemu ze złapaniem koła na końcu grupy. 10. Jadąc gęsiego ze zmiany schodzimy zjeżdżając do osi jezdni po uprzednim upewnieniu się, że nie stwarzamy zagrożenia!